Zapraszamy na spotkanie poświęcone książce Jana Borowicza „Nagość i mundur. Ciało w filmie Trzeciej Rzeszy” (Instytut Wydawniczy Książka i Prasa, 2015).

O książce:

Centralną figurę fantazji kina Trzeciej Rzeszy stanowi ciało: zamknięte w mundurze ciało niemieckie oraz nagie, monstrualne ciało obce (żydowskie, chore, kobiece). Zamknięte w mundurze ciała niemieckie miały być w stanie znieść każdą konfrontację, przetrwać każde niebezpieczeństwo i nigdy nie rozpaść się. Ciała jednak bezustannie rozpadają się na poszczególne części – twarze, gesty, dłonie i stopy – aby następnie złożyć się z powrotem w zamkniętą całość zidentyfikowaną z narodem. Żydowskie, chore i kobiece ciała to z kolei trauma, z którą nazizm usiłuje sobie na wszelkie możliwe sposoby poradzić: od prób kontroli do konieczności eliminacji wyrażonej ostatecznie w defragmentacji i degradacji martwego ciała. Jednocześnie jednak ciała niemieckie i nie-niemieckie wydają się intymnie splecione, gdy zadawana w obrazie filmowym przemoc seksualizuje się. Analiza filmów i obrazów Leni Riefenstahl, Veita Harlana, Fritza Hipplera, Hansa Scheinhoffa, filmów medycznych i propagandowych z getta warszawskiego ostatecznie składają się na opis biopolityki i seksualności nazizmu.

Źródło: Materiały od wydawnictwa

Prowadzenie: Karol Jachymek

Wstęp wolny

Jan Borowicz – kulturoznawca i psycholog. Doktorant w Zakładzie Filmu i Kultury Wizualnej w Instytucie Kultury Polskiej (UW). Autor książki Nagość i mundur. Ciało w filmie Trzeciej Rzeszy (2015) i artykułów poświęconych polskiej pamięci o Zagładzie.

Karol Jachymek – Kulturoznawca, filmoznawca, doktor nauk humanistycznych, od 2011 roku związany z Instytutem Kulturoznawstwa Uniwersytetu SWPS w Warszawie. Członek kadry i współtwórca School of Ideas, nowoczesnego kierunku służącego projektowaniu innowacji społecznych i społeczno-biznesowych. Zajmuje się społeczną i kulturową historią kina (zwłaszcza polskiego) i codzienności, zagadnieniem filmu i innych przekazów (audio)wizualnych jako świadectw historycznych, problematyką ciała, płci i seksualności, wpływem mediów na pamięć indywidualną i zbiorową, społeczno-kulturowymi kontekstami mediów społecznościowych oraz blogo- i vlogosfery, a także wszelkimi przejawami kultury popularnej. Współpracuje z Filmoteką Narodową, Nowymi Horyzontami Edukacji Filmowej i Narodowym Instytutem Audiowizualnym.

Projekt współfinansowany przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

Centrum Kultury Jidysz zaprasza 23 kwietnia o godz. 16 na spotkanie wokół książki Martyny Rusiniak-Karwat „Nowe życie na zgliszczach. Bund w Polsce w latach 1944-1949”. Spotkanie poprowadzi Jaś Kapela, członek zespołu redakcji Wydawnictwa Krytyki Politycznej.

Książka „Nowe życie na zgliszczach. Bund w Polsce w latach 1944-1949” Martyny Rusiniak-Karwat pokazuje mało znaną i pomijaną w historiografii działalność Bundu w realiach powojennych, w których zabrakło przedwojennych liderów partii ze wszystkich szczebli jej struktur organizacyjnych oraz zainteresowania programem tej partii wśród ocalałego proletariatu żydowskiego, który ją współtworzył przed II wojną światową. 

Autorka ukazuje działalność Bundu, jako partii – zdziesiątkowanej, ale wciąż żywej, która w nowych realiach próbowała zmodyfikować swój program polityczny i zaznaczać obecność na tzw. żydowskiej ulicy, czyli na forum Prezydium Centralnego Komitetu Żydów w Polsce i w komitetach żydowskich oraz na polskiej scenie politycznej. Opisuje ewolucję programu partii, która nastąpiła w wyniku tragicznych konsekwencji wojny, oraz przedstawia nowe odczytanie 3 głównych filarów ideowych Bundu, na których opierał się od początku istnienia, i ich znaczenie dla bundowców po wojnie:
– dojkajt (tutejszość);
– miszpochedikajt (rodzinność);
– jidyszkajt (żydowskość, to, co związane z kulturą i z językiem jidysz).

Martyna Rusiniak-Karwat – historyk i politolog, doktor nauk społecznych, adiunkt w Instytucie Studiów Politycznych PAN, redaktor w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Zajmuje się historią polityczną i społeczną dotyczącą społeczności żydowskiej w Polsce i na terenie Związku Sowieckiego po 1939 r. Autorka m.in. książki „Obóz zagłady Treblinka II w pamięci społecznej. 1943-1989”; współautorka i redaktorka „Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, tom 16: Prasa getta warszawskiego”.

Jaś Kapela – pisarz, poeta, felietonista. Autor dwóch książek z wierszami („Reklama” oraz „Życie na gorąco”), powieści („Stosunek seksualny nie istnieje”, „Janusz Hrystus, „Dobry troll”) i zbioru felietonów „Jak odebrałem dzieci Terlikowskiemu”. Należy do zespołu redakcji Wydawnictwa Krytyki Politycznej. Opiekun Serii Literackiej.

W trakcie spotkania będzie można nabyć książkę.

Wydarzenie współfinansowane przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

Fot. 15 listopada 1947 r. Akademia w Teatrze Roma z okazji 50. rocznicy powstania Bundu; ze zbiorów ŻIH, Dział Dokumentacji

Zapraszamy na spotkanie z Anną Ciałowicz, autorką antologii „Moja żydowska Warszawa”. Książka, stanowiąca zbiór tłumaczeń z języka jidysz na język polski, została wydana przez Gminę Wyznaniową Żydowską w Warszawie.

W dwudziestoleciu międzywojennym, okresie między jednym a drugim spustoszeniem Europy, na ziemiach polskich mieszkały trzy miliony Żydów, z czego 300 tys. w Warszawie. Była to społeczność zróżnicowana pod względem politycznym, kulturowym i religijnym. Niektórzy warszawscy Żydzi byli zasymilowanymi obywatelami Rzeczypospolitej, dla których jidysz pozostawał reliktem rodzinnej przeszłości. Inni zaś posługiwali się tym językiem na co dzień, wymieniając poglądy z klientami swoich sklepów, sąsiadami, znajomymi. Ich życie, opisywane językiem jidysz, przetrwało dziś już tylko na pożółkłych stronicach starych warszawskich gazet.

Anna Ciałowicz postanowiła te życie przywrócić współczesnej Warszawie, przybliżyć dzisiejszym mieszkańcom miasta i osobom zainteresowanym jego historią. Przetłumaczyła artykuły, fragmenty książek, a nawet teksty reklam z języka jidysz na język polski. Prześledziła najważniejsze wydarzenia z okresu dwudziestolecia międzywojennego w żydowskiej Warszawie, sprawy społeczne, problemy gminne i synagogalne, życie religijne oraz… kronikę towarzyską, która bywała o wiele bardziej intrygująca niż dzisiejsze portale plotkarskie.

W trakcie spotkania będzie możliwość zakupu książki „Moja żydowska Warszawa”.

Prowadzenie: Katarzyna Markusz

Anna Ciałowicz – etnolog, redaktor, tłumacz. Autorka książki „Wojny chasydów arcyciekawe. Nowy Sącz – Sadogóra 1868-1869” (Warszawa 2010). Tłumaczka literatury jidysz, m.in.: Ita Kalisz, „Cadykowy dwór niegdyś w Polsce” (Warszawa 2009). Autorka tłumaczenia i opracowania – w ramach projektu pełnej edycji Archiwum Ringelbluma, realizowanego w Żydowskim Instytucie Historycznym – tomu pism z warszawskiego getta rabina Szymona Huberbanda. W 2016 r. wydała książkę „Moja żydowska Warszawa. Antologia tekstów”. Współautorka (razem z Robertem Kaczmarkiem) filmu dokumentalnego „Tora i miecz” (2015). Pracuje w Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie. Członkini Stowarzyszenia „Twórcy dla Rzeczpospolitej”.

Projekt współfinansowany przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

Fundacja Shalom i Teatr Żydowski zapraszają 8 marca (środa) o godz. 12.00 na uroczystość upamiętniającą wydarzenia marcowe. Spotykamy się, jak co roku, pod tablicą na Dworcu Gdańskim. Przybądźcie tłumnie!

Wieczorem o godz. 19.00 mamy przyjemność zaprosić Państwa na spotkanie „Ci, którzy zostali. Marzec ’68”, które odbędzie się w tymczasowej siedzibie Teatru Żydowskiego przy ulicy Senatorskiej 35. Wezmą w nim udział: Konstanty Gebert, Sergiusz Kowalski, Iza Cieślak, Bella Szwarcman-Czarnota, Krzysztof Urbański.

W pierwszej części spotkania zapraszamy na seans filmowy „Dokumentu podróży” w reż. Gołdy Tencer i Zvi Slepona, w drugiej planowana jest dyskusja wszystkich zainteresowanych na temat wydarzeń marcowych z perspektywy tych, którzy zostali. Czy scenariusz, który napisało dla nich życie, był łaskawszy od tego, który napisało dla marcowych emigrantów?

Prosimy o potwierdzenie przybycia do dnia 6 marca (poniedziałek) na adres: k.zozulinska@teatr-zydowski.art.pl