Literatura żydowska poświęcona zagładom, pogromom i katastrofom ma bogatą i długą tradycję sięgającą Trenów Jeremiaszowych. Literatura jidyszowa także – choć znacznie krótszą. Nie były to obrazy męczeństwa konkretnych, poszczególnych ofiar, lecz zagłady społeczności. Wiek XX przyniósł istotną zmianę – pogrom zaczęto opisywać poprzez śmierć poszczególnych osób. Podczas spotkania zatrzymamy się na wybranych literackich świadectwach dotyczących pogromu 1919 w Wilnie, dokonanego przez polskie wojsko – Lejba Jaffego i Sz. An-skiego. Na kolejnym miejscu znajdą się fragmenty Kroniki umarłego miasta Racheli (Rochl) Fajgnberg, dotyczące dokonanej przez Ukraińców masakry miasteczka Dubowa, w tym morderstwa popełnionego na rabinie Berdyczewskim i jego rodzinie.
Wstęp wolny
Warsztaty w ramach projektu Czytanie literatury żydowskiej współfinansowanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego